مقصود از مقاوم سازی چیست؟

حضرت درباره مقاومت و پایداری در برابر دشمن، راهبردی جاودانی به فرزندش محمد حنیفه یاد می دهند که دوای دردهای ما است:
تزول الجبال و لاتزل عض علی ناجدک أعر الله جمجمتک تدفی الأرض قدمک ارم ببصرک أقصی القوم و عض بصرک واعلم أن النصر من عندالله سبحانه؛**نهج البلاغه، خطبه 11. ***

ممکن است کوه ها از هم فروپاشند، ولی تو سست و بی پای مباش، دندان هایت را بر هم بفشار جمجمه و سرت را به خدا بسپار. گامت را در زمین چون میخ استوار بدار. با چشم خود دور دست ترین نقطه دشمن را بنگر. دیدگانت را بر هم بنه و بدان که پیروزی از سوی خدای سبحان است.

البته مقاومت نیز باید همانند ایمان در تمام اعضا و جوارح ریشه دوانده و کل وجود به صورت واحد و یک پارچه درآید:

 - در بدن و اعضا باید مقاومتی پدید آید تا به سوی عصیان و گناه میل نکند. در زبان باید مقاومتی باشد تا به هرزه گویی آلوده نشود، مقاومت در چشم، غریزه و… هر کدام می تواند سازنده باشد.

 - افکار و اذهان باید مقاوم شود تا در مقابل وسوسه ها، خیالات واهی و تصورات ناصواب بایستد.

 - فهم و بصیرت ها باید مقاوم شود تا زرق و برق دنیوی ما را نفریبد. مادام که برای آدمی سیری باطنی و بی رغبتی درونی پدید نیاید مقاومت بی فایده است.

 - در مسئله خط داری، ایمان به ارزش های آرمانی، اصل است. باید به امور و جریانات انحرافی حساس بود عوامل مخل رشد را شناخت و در مقابل آن پایدار بود. مقاومان و مقاومت آفرینان باید جریان شناس و موج شناس باشند و از خطوطی که در عرصه های ملی و بین المللی وجود دارد، آگاه باشند و بدانند در چه عصر و دوره ای زندگی می کنند و چه خطوطی در جریان براندازی جامعه اسلامی و نسل ما است.

 - چه بسیارند عوامل تبلیغی که مردم رادر راه مبارزه با عوامل انحرافی، عافیت طلب، آرام، خاموش و مصلحت اندیش بار می آورند و از درون تهی می سازند، انسان مقاوم، باید موضع داشته باشد. دین داری متعهدانه، بینش داری مؤمنانه، خط داری مسئولانه و جریان شناسی موشکافانه، آدمی را به موضع داری می کشاند.

منبع : _ سلوک علوی (راهبردهای امام علی (ع) در تربیت فرزندان)