سوره بقره آیه 207

وَ مِنَ الْنَّاسِ مَنْ يَشْرِى نَفْسَهُ ابْتغَآءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ وَ اللَّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبَاد

ترجمه:
و از مردم كسى است كه براى كسب خشنودى خدا، جان خود را مى‏ فروشد و خداوند نسبت به بندگان مهربان است.

نکته ها:
ابن‏ابى ‏الحدید كه از علماى قرن هفتم اهل‏سنّت است، در شرح نهج ‏البلاغه خود آورده است: تمام مفسّران گفته‏ اند این آیه درباره على بن‏ ابی طالب علیه السلام نازل شده است كه در لیلة المبیت در بستر رسول خدا صلى الله علیه وآله خوابید. و این موضوع در حدى از تواتر است كه جز كافر یا دیوانه آنرا انكار نمى‏ كند.
مشركانِ مكّه، قرار گذاشتند از هر قبیله‏ اى یك نفر را براى كشتن پیامبر صلى الله علیه وآله انتخاب كنند و آن حضرت را دسته جمعى از بین ببرند تا بنى ‏هاشم به خونخواهى او قیام نكنند و با این عمل از دعوت پیامبر راحت شوند. پیامبر صلى الله علیه وآله از نقشه‏ ى آنان با خبر شد و على علیه السلام براى اینكه پیامبر به سلامت از مكّه خارج شود، در بستر ایشان خوابید و این آیه در شأن آن حضرت نازل گردید.
همین كه على علیه السلام در آن شب خطرناك به جاى پیامبر خوابید، خداوند به دو فرشته‏ ى خود، جبرئیل و میكائیل فرمود: كدامیك از شما حاضرید فداى دیگرى شوید؟! هیچكدام از آنها حاضر نشدند. خداوند فرمود: اینك مشاهده كنید كه چگونه على‏ بن ابى ‏طالب علیهما السلام حاضر است جان خود را فداى رسول خدا كند.
گاهى باید براى احیاى یك معروف و یا محو یك منكر، جان را تسلیم كرد. حضرت على علیه السلام فرمودند: كسى كه در راه امر به معروف و نهى از منكر كشته شود، یكى از مصادیق این آیه است.