حاج میثم مطیعی:
لِتُرابِ مَقدَمِکَ الفِدا دل و جان عاشق ما علی (مدح)
فلک علی … ستون آسمان علی (مدح)
آبرومند تر از نام علی نامی نیست (مدح)
چه در هیبت، چه در غیرت، چه در عشق، اولین هستی (مدح)
یا حیدر، تویی تو جانم، لیلة القدرِ قرآنم (سرود)
یا علی، نام زیبای تو شد رافع هر مشکلی (سرود)
جز مهر علی در دل من خانه ندارد (مدح)

حاج عبدالرضا هلالی:
رونق ایمان علی حق و حقیقت علی
در دلم قد قامت عشقت قیامت می کند (مدح)
بر تن جان علیست خون به (مدیحه سرایی)
قسم به ابروی علی به تار گیوی علی

حاج محمود کریمی:
ساقی تویی تویی تو دلدارا علی علی
من که جامه ی صبر خویش از عشق تو میدرم
کعبه از کعبه اومده
شام عید غدیره دلم آروم نمیگیره
فلک تو آسمون دست افشونه داره میخونه برا امیر میخونه
من کنت مولا علی مولا

حاج محمدرضا طاهری:
زلف به این جمع پریشان بده (مدح)
دنیا با تو دنیا شد، هرکی افتاد رو پات آقا شد

(در صورت دانلود نشدن فایل‌ها، بر روی هر کدام راست کلیک کرده و گزینه Save Link AS… را انتخاب کنید)

منبع : باشگاه خبرنگاران جوان

آیت‌الله طالقانی در اولین جلسه ی افتتاحیه مجلس خبرگان (28 مرداد 1358) در میان تعجب حاضرین به جای نشستن بر روی صندلی‌های مجلس بر روی زمین نشست. وی معتقد بود کسی که روی این صندلی‌های راحت نشست نمی‌تواند قانونی بنویسد که بدرد روی زمین‌نشستگان بخورد.

روزى مولاى متّقيان اميرالمؤمنين از محلّى عبور مى نمود، ناگهان متوجّه شد كه شخصى مشغول فحش دادن و ناسزاگوئى، به قنبر غلام آن حضرت است و قنبر مى خواست تلافى كند و پاسخ آن مردبى ادب را بدهد.
ناگهان اميرالمؤ منين علىّ بر قنبر بانگ زد كه: اى قنبر! آرام باش و سكوت خود را حفظ كن و دشمن خود را به حال خود رها ساز تا خوار و زبون گردد.
سپس افزود: ساكت باش و با سكوت خود، خداى مهربان را خوشنود گردان و شيطان را خشمناك ساز و دشمن خويش را به كيفر خود واگذارش نما.
امام علىّ پس از آن فرمود: اى قنبر! توجّه داشته باش كه هيچ مؤ منى نتواند خداوند متعال را، جز با صبر و بردبارى خشنود سازد.
و همچنين هيچ حركت و عملى همچون خاموشى و سكوت ، شيطان را خشمگين و زبون نمى گرداند.
و بدان كه بهترين كيفر براى احمق ، سكوت در مقابل ياوه ها و گفتار بى خردانه او است .

منبع :الكنى و الا لقاب، شیخ عباس قمی، ج 2، ص 294

حضرت موسى بن جعفر (عليه السلام) مى‏فرمايد: بشر در ابتداى خلقت، رؤيا خواب ديدن نداشت و بعد خدا به او عطا كرد، سببش آن بود كه خداوند پيغمبرى را براى دعوت و هدايت مردم زمانش فرستاد و او مردم را به اطاعت و بندگى پروردگار عالم امر كرد، گفتند: اگر ما خداى را بپرستيم، در برابرش چه داريم، در حالى كه دارايى تو از ما بيشتر نيست، آن پيغمبر فرمود: اگر اطاعت خدا كنيد جزاى شما بهشت است و اگر معصيت كرديد و حرف مرا نشنيديد، جاى شما دوزخ است.
گفتند: بهشت و دوزخ چيست؟. پس براى ايشان هر دو را توصيف كرد و شرح داد.
پرسيدند: كى به آن مى‏رسيم؟. فرمود: هنگامى كه مرديد.
گفتند: ما مى‏بينيم كه مرده‏هاى ما پوسيده و خاك مى‏شوند و براى آنها چيزى از آنچه وصف كردى نيست و آن پيغمبر را تكذيب كردند. خداوند احكام (خواب ديدن) را براى آنها قرار داد، در خواب ديدند كه مى‏خورند و مى‏آشامند و حركت مى‏كنند و مى‏گويند و مى‏شنوند و غيره، چون بيدار شدند اثرى از آنچه ديده بودند نديدند. پس نزد آن پيغمبر آمدند و خوابهاى خود را بيان كردند. آن پيغمبر فرمودند: خداوند خواست حجت را بر شما تمام كند. روح شما چنين است. هنگامى كه مرديد هر چند بدنهاى شما در خاك پوسيده شود، روحهاى شما در عذاب است تا قيامت (يا در روح و ريحان و ناز و نعمت(1)).

1-بحارالأنوار: 61/189 - 190

امام صادق(ع) فرمود:
شیطان گفته است پنج نفر مرا بیچاره ساخته اند و سایر مردم در قدرت و اختیار من هستند.
*کسی که از روی نیت صادق و درست به خدا پناه ببرد و در تمام کارها توکل به او کند.
*کسی که در شبانه روز بسیار تسبیح خدا گوید.
*کسی که هر چه برای خویشتن می پسندد برای برادر مومن خود نیز بپسندد.
*کسی که به هنگام رسیدن مصیبت به او،ناله و فریاد نزند.
*و کسی که به آنچه خدا قسمت او کرده راضی باشد و برای رزق و روزیش غم و غصه نخورد.

منابع:
جامع احادیث شیعه،ج14،ص144-سفینه،ج1،ص484-احادیث طلاب،ح2804
الخصال،ج1،ص285_مشکاةالانوار،ص83_بحارالانوار،ج63،ص248
روضه الواعظین،ج2،ص