امام على عليه  السلام :

 *«وَ اغْتَنِمْ مَنِ اسْتَقْرَضَكَ فى حالِ غِناكَ لِيَجْعَلَ قَضاءَهُ لَكَ فى يَوْمِ عُسْرَتِكَ»*

 _غنيمت بدان كسى را كه در زمان توانگريت از تو قرض بخواهد تا در روز تنگدستى ات (قيامت) بپردازد._

 *نامه 31*

 _*یکی از اموری که اسلام بدان تأکید بسیاری نموده، موضوع قرض دادن به نیازمندان است تا جایی که در روایات ما آن را از صدقه برتر دانستند.*_

امّا باید توجه داشت در برخی از موارد ما به وظایف مان و آداب و شرایطی که وجود دارد عمل نمی کنیم و از این جهت زیان هایی بر ما وارد می شود، ولی آگاهانه و یا ناآگاهانه گناه آن را بر گردن دیگران می گذاریم. 

✍برای قرض الحسنه، این سنت پسندیده، شرایطی بیان شده است که در طولانی ترین آیه از قرآن بدان اشاره شده است: 

 *اى کسانى که ایمان آورده‏اید! هنگامى که بدهى مدّت‏دارى (به خاطر وام یا داد و ستد) به یک دیگر پیدا می کنید، آن را بنویسید! …*

 *بقره، 282*

در آموزه های دینی ما قرض دادن به برادران مؤمن، آداب و شرایطی دارد که برخی از آنها چنین است. 

1 *قرض همراه با اخلاص باشد.*

2 *با دل خوش و رضایت کامل باشد.*

3 *قرض از مال حلال باشد‏.*

4 *قرض مکتوب شود.*

5 *کسى که به مؤمنى قرض داد، منتظر بماند تا پرداخت قرض براى او امکان‏پذیر شود؛ يعنى اگر طلبکار مى‏داند بدهکار توانایى ندارد، جایز نیست او را تحت فشار قرار دهد.*

 *پـاداش قـرض دادن:*

پيامبر صلی الله و علیه و آله و سلم :

 *«اَلصَّدَقَةُ بِعَشرَةٍ وَ القَرضُ بِثَمانِيَةَ عَشرَ وَ صِلَةُ الاِخوانِ بِعِشرينَ وَ صِلَةُ الرَّحِمِ بِاَربَعَةٍ وَ عِشرينَ»*

صدقه دادن، ده حسنه، قرض دادن، هجده حسنه، رابطه با برادران [دينى‏]، بيست حسنه و صله رحم، بيست و چهار حسنه دارد.

 *كافى ج4، ص10*

پيامبر صلی الله و علیه و آله و سلم :

*«مَنِ احْتاجَ إِلَيْهِ أَخوهُ الْمُسْلِمُ فى قَرْضٍ وَ هُوَ يَقْدِرُ عَلَيْهِ فَلَمْ يَفْعَلْ حَرَّمَ اللّه  عَلَيْهِ ريحَ الْجَنَّةِ»*

كسى كه برادر مسلمانش در قرضى به او نياز پيدا كند و او بتواند قرض بدهد و چنين نكند، خداوند بوى بهشت را بر او حرام مى كند.

 *امالى (صدوق) ص 430 - من لا یحضر الفقیه ج4 ، ص15*

 _*البته در آموزه هاى دينى قرض گرفتن بدون حاجت امر پسنديده اى نيست و علت آن نيز در روايات ذكر شده است*_

پيامبر صلی الله و علیه و آله و سلم :

 *«أَقِلَّ مِنَ الدَّيْنِ تَعِشْ حُرّا»*

قرض كمتر گير تا آزاد باشى.

 *نهج الفصاحه ص235، ح 432*

امام على عليه السلام :

 *«اِيّاكُمْ وَ الدَّيْنَ فَاِنَّهُ مَذَلَّةٌ بِالنَّهارِ، وَ مَهَمَّةٌ بِاللَّيلِ وَ قَضاءٌ فِى الدُّنْيا وَ قَضاءٌ فِى الآْخِرَةِ»*

زير بار بدهى نرويد زيرا بدهكارى خوارى روز و اندوه شب است و در دنيا و آخرت باز پرداختى دارد.

 *كافى ج 5، ص 11

امام على عليه السلام:

 *«كَثْرَةُ الدَّيْنِ تُصَيِّرُ الصّادِقَ كاذِبا وَ المُنْجِزَ مُخْلِفا»*

بدهى بسيار، راستگو را دروغگو و خوش قول را بدقول مى گرداند.

 *تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص362 ، ح8214*

امام على عليه  السلام:

 *«اَلدَّيْنُ رِقٌّ فَلا تَبْذُلْ رِقَّكَ لِمَنْ لا يَعْرِفُ حَقَّكَ»*

بدهى (نوعى) بندگى است، پس زمام اختيار خود را به كسى كه حق تو را نمى شناسد مسپار (كنايه از اين است كه از هر كس قرض نگير).

 *شرح نهج البلاغه (ابن ابى الحديد)ج20،ص306،ح503*