استحباب صلوات بر محمّد و خاندانش برای کسی که عطسه می کند یا می شنود

 1- ابن ابی عمیر از یکی از دوستانش نقل کرده است: مردی نزد امام باقر (ع) عطسه کرد و گفت «الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِینَ» امام (ع) به او دعا نکرد و فرمود: «از حقّ ما کاست». سپس گفت هر گاه کسی از شما عطسه کند بگوید:
«الحمد للَّه ربّ العالمین، و صلّی اللَّه علی محمد و اهل بیته» . آن مرد این دعا را گفت و امام برای او دعا کرد.

 2- امام صادق (ع) فرمود: هر که عطسه ای بشنود و
«الحمد للَّه» بگوید و صلوات بفرستد به درد چشم و درد دندان گرفتار نخواهد شد؛ سپس فرمود: اگر عطسه ای بشنوی این دعا را بگو اگر چه بین تو و او دریایی فاصله باشد.

 3- جابر گوید: امام باقر (ع) فرمود: عطسه نیکوست، به جسم فایده می رساند و خدای عزّ و جلّ را به یاد می آورد، به امام گفتم در نزد ما گروهی هستند که می گویند: برای پیامبر نصیبی از دعای عطسه نیست، امام فرمود: اگر دروغ
بگویند شفاعت محمّد (ص) به آنها نخواهد رسید.

 4- امام صادق (ع) فرمود: هر کس عطسه کند و دستش را بر تیغه بینی بگذارد و بگوید
«الحمد للَّه ربّ العالمین، حمدا کثیرا کما هو اهله، و صلّی اللَّه علی محمّد النبیّ و آله و سلّم» سپاس و ستایش فراوان خدای را که پروردگار جهانیان و شایسته حمد است، و درود خدا بر پیامبر و خاندانش، پرنده کوچکی از بینی او خارج شده تا زیر عرش پرواز می کند و تا روز قیامت برای او طلب آمرزش می نماید.

منبع :  آداب معاشرت : شیخ حرّ عاملی