1.عفيف ‏ترين شما با حياترين شماست. (غررالحکم ، باب حیا)

 
2. بهترين جامه ها و پوشش هاى دين ، شرم و حياست. (غررالحکم ، باب حیا)

 
3. حيا ، مانع روزى شود. (غررالحکم ، باب حیا)

 
4. حيا ، كليد هر خيرى است. (غررالحکم ، باب حیا)

 
5. پر رويى و بى ‏شرمى سر آغاز بدى و شرّ است. (غررالحکم ، باب حیا)

6. حيا و شرم با محروميت (ظاهرى) همراه است. (غررالحکم ، باب حیا)
 

7. حيا ، چشم پوشى كردن است. (از محرمات) (غررالحکم ، باب حیا)

 
8. شرم و حيا خوى پسنديده ‏اى است. (غررالحکم ، باب حیا)

9. شرم و حيا خوى زيبايى است. (غررالحکم ، باب حیا)

10. حيا و شرم با عفت و پرهيزكارى همراه است. (غررالحکم ، باب حیا)

11. حيا ، همه بزرگوارى است. (غررالحکم ، باب حیا)

 
12. شرم تمامى بزرگوارى و بهترين خصلت هاست. (غررالحکم ، باب حیا)

 
13. شرم ، انسان را از كار زشت باز دارد. (غررالحکم ، باب حیا)

 
14. شرم ، از خداوند بسيارى از خطاها را محو كند. (غررالحکم ، باب حیا)

15. ايمان و حيا هر دو به يك ريسمان بسته و با يكديگر هستند و از هم جدا نشوند. (غررالحکم ، باب حیا)

 
16. سخاوت و حيا برترين خصلت ها هستند. (غررالحکم ، باب حیا)

17. شرم از خداى سبحان انسان را از عذاب دوزخ نگه دارد. (غررالحکم ، باب حیا)
 

18. حيا و شرم ، زيباست. (غررالحکم ، باب حیا)
 

19. عاقل ‏ترين مردم با حياترين آنهاست. (غررالحکم ، باب حیا)
 

20. حيا ، باز دارنده است. (غررالحکم ، باب حیا)

 
21. به راستى كه حيا و عفت از خلق و خو هاى ايمان است و به راستى اين هر دو ، خصلت آزادگان و خوى نيكان است. (غررالحکم ، باب حیا)

22. بزرگترين مردانگى شرم است و ميوه آن نيز پاكدامنى است. (غررالحکم ، باب حیا)

23. برترين شرم ها شرم از خداى سبحان است. (غررالحکم ، باب حیا)

24. ريشه مردانگى حياست و ميوه آن هم پاكدامنى است. (غررالحکم ، باب حیا)

 
25. بهترين شرم ها شرم از خويش است. (غررالحکم ، باب حیا)

 
26. بد چهره ‏اى است پر رويى. (غررالحکم ، باب حیا)

27. پيراهن حيا بر تن كن و زره وفادارى بپوش ، برادرى خود را حفظ كن ، گفتگوى با زنان را كم كن تا بلندى مرتبه ‏اى كامل شود.(غررالحکم ، باب حیا)

 
28. ميوه حيا ، پاكدامنى است. (غررالحکم ، باب حیا)

 
29. شرم انسان از خويش ميوه ايمان است. (غررالحکم ، باب حیا)

 
30. اساس هر بدى پر رويى است. (غررالحکم ، باب حیا)

 
31. سبب پاكدامنى شرم و حيا است. (غررالحکم ، باب حیا)

 
32. بدترين اشرار كسى است كه از مردم شرم ندارد و از خداى سبحان نمى ‏ترسد. (غررالحکم ، باب حیا)

 
33. بر تو باد به حيا و شرم كه سر آغاز نجابت و بزرگوارى است. (غررالحکم ، باب حیا)

 
34. به اندازه شرم و حياست پاكدامنى. (غررالحکم ، باب حیا)

 
35. نهايت شرم آن است كه انسان از خود شرم كند. (غررالحکم ، باب حیا)

 
36. شرم بسيار مرد ، نشانه و دليل ايمان او است. (غررالحکم ، باب حیا)

37. حيا و شرم با محروميت همراه است. (غررالحکم ، باب حیا)

 
38. كسى كه شرم كند محروم است. (غررالحکم ، باب حیا)

39. كسى كه شرمش كم باشد پارسايى ‏اش كم است. (غررالحکم ، باب حیا)

 
40. كسى كه شرم ندارد خيرى در او نيست. (غررالحکم ، باب حیا)

 
41. كسى كه شرم جامه او را بپوشاند عيب او از مردم پنهان ماند. (غررالحکم ، باب حیا)

42. كسى كه از گفتن سخن حق شرم كند چنين كسى احمق و نادان است. (غررالحکم ، باب حیا)

 
43. كسى كه گفتارش با شرم و حياء همراه باشد تباهى و نابودى در كار خود ندارد. (غررالحکم ، باب حیا)
 

44. كسى كه حيا و شرمش سبب انصاف او با تو نگردد ، دين و آيينش نتواند او را به انصاف با تو وادار كند. (غررالحکم ، باب حیا)

 
45. كسى كه از روى مردم پروا و پرهيز نداشته باشد از خداى سبحان پروايى ندارد. (غررالحکم ، باب حیا)

 
46. كسى كه از مردم شرم نكند از خداى سبحان نيز شرم نكند. (غررالحکم ، باب حیا)

47. سه چيز است كه نبايد از آنها شرم كرد : خدمت كردن به ميهمان ، برخاستن انسان از جايگاه خود براى پدر و آموزگار ، و طلب حق اگر چه اندك باشد.
(غررالحکم ، باب حیا)

 
48. از كمال مردانگى است كه از خود شرم كنى. (غررالحکم ، باب حیا)

49. چه همراه خوبى است براى سخاوت، حيا و شرم. (غررالحکم ، باب حیا)

 
50. چه همراه خوبى است براى ايمان ، حيا و شرم. (غررالحکم ، باب حیا)

 
51. پررويى مرد (او را نزد مردمان) عيبناك كند. (غررالحکم ، باب حیا)

52. هيچيك از شما نبايد شرم كند از اين كه هر گاه از او چيزى را بپرسند كه نمى ‏داند ، از اين كه بگويد : نمى ‏دانم. (غررالحکم ، باب حیا)

 
53. خصلتى ، همچون شرم و حيا نيست. (غررالحکم ، باب حیا)

 
54. ايمانى ، همچون سخاوت و شرم نيست. (غررالحکم ، باب حیا)

 
55. براى مؤمن شايسته است كه از خدا شرم كند هر گاه انديشه ‏اى مستمرّ در غير فرمانبردارى خدا او را فرا گيرد. (غررالحکم ، باب حیا)